سیب خوراکی برای درمان آنتریت و کولیت و دیسانتری مؤثر و مفید واقع می شود

این دارو با خواص معجزه آسایش همه بافت ها را دائماً زنده و شاداب و جوان نگه می دارد و از این راه سلامتی کامل بدن را تأمین می کند و بر طول عمر آدمی می افزاید. ضدّ سم، ضدّ زهر و ضدّ توکسین میکروب ها است، مقوی معده، کبد، قلب، اعصاب، نیرو دهنده عضلات و یکی از بهترین مفرّحات است. خون را از معده، کبد، قلب و فضولات پاک می کند، حلّال کلسترول و دافع ازدیاد فشار خون است و از انفارکتوس و سکته های قلبی که از بزرگ ترین آفات جهان متمدن کنونی است جلوگیری می کند.

بیش از این شما را، که با بی صبری هرچه تمام تر منتظر شنیدن نام این نوشداروی عجیب هستید، در انتظار نمی گذارم و با صراحت هرچه تمام تر اعلام می کنم که نام این گوهر گرانبها به زبان لاتین مالوس کامونیس[i]، به زبان فرانسوی پوم[ii]، به زبان انگلیسی اَپل، به زبان عربی تفاح و به زبان فارسی سیب است.

1- خواص سیب

آری، همین سیب خوراکی که به وفور در همه جا یافت می شود ولی به علت اینکه مردم از خواص معجزه آسایش بی خبرند، قدر آن را نمی دانند. آیا می خواهید بدانید که سرچشمه اصلی و علت اصلی این همه خواص شگفت انگیز در کجا نهفته شده است و چگونه سیب می تواند این آثار گرانبها را از خود بروز دهد؟

قبل از اینکه به این سؤال پاسخ داده شود، یقین دارم که اکنون در حال تعجب و ناباوری هستید و تصور      نمی کنید که سیب چنین آثار حیات بخشی داشته باشد. حق هم دارید، زیرا می بینید که این میوه پیش پا افتاده در تمام فصول سال در همه جا به وفور یافت می شود و همه کس آن را می خورد بدون آنکه کوچک ترین اثری از خواص آن مشاهده کند. باید آن را مانند یک دارو و مطابق قوانین داروشناسی مصرف کنید و چنان که می دانید یکی از اصول پزشکی و داروشناسی که باید در درمان بیماری ها رعایت شود، این است که مقدار خوراک و طرز استعمال هر دارو، برحسب موارد مختلف بیماری ها باید مشخص شود.

به عنوان مثال در مورد دردها، آسپرین معمولاً به مقدار 50 سانتی گرم تجویز می شود. اگر به جای 50 سانتی گرم، 5 سانتی گرم مصرف شود بی نتیجه خواهد بود. در مورد سیب یا سایر میوه ها و سبزی ها و به طور کلی هرگونه مواد غذایی نیز چنین است و این را هم باید از هم اکنون بدانید که هر ماده غذایی خواص متعدد دارویی نیز دارد که در رژیم غذایی باید از این خواص استفاده شود.

ناگفته نماند که عامه مردم در یک اشتباه بزرگ با هم شریک اند و آن، اینکه تصور می کنند فقط امروز است که درمان بیماری ها به وسیله داروهای ساخت لابراتوارها صورت می گیرد و در مدت چندین هزار سال گذشته، بیماران رو به قبله دراز می کشیدند و به طبیعت واگذاشته می شدند، زیرا لابراتواری وجود نداشت که دارو بسازد. حال آنکه به طور قطع و یقین، هیچ لابراتواری در جهان از نظر ارزش درمانی به پای لابراتوار طبیعت نمی رسد و هیچ یک از عوامل مصنوعی قادر نیست به اندازه عوامل طبیعی در پیشگیری و درمان بیماری ها مؤثر باشد. علت اینکه پزشکان این حقیقت مسلم را انکار می کنند، این است که از خواص درمان بخش منابع موجود در طبیعت اطلاع ندارند و اگر هم داشته باشند، اطلاعاتشان بسیار محدود و جزئی و احیاناً ناقص و غلط است و به هر حال، مقدار خوراک و طرز استعمال داروهای طبیعی را در موارد مختلف بیماری ها نمی دانند مثلاً آیا در ده هزار طبیب موجود در ایران یکی هست که بداند سیب خوراکی را می توان به عنوان ضدّ سم، ضد جانوران و ضد عفونت های میکروبی تجویز کرد و از آن نتایج گران بها گرفت؟ این را مسلماً پزشکان فعلی ایران نمی دانند ولی ابن سینا و سایر پزشکان قدیم می دانستند. یکی از بزرگترین محسنات دانستن آنها این بود که در هر نقطه دور افتاده ای، که به هیچ یک از گیاهان دارویی دسترسی نداشتند، از انواع گوناگون میوه ها، سبزی ها،بقول، حبوب و سایر مواد غذایی استفاده می کردند و از آن ها نتایج درمانی درخشانی می گرفتند؛ مثلاً سیب خوراکی را به تنهایی و بدون کمک هیچ ماده دیگری برای درمان انواع اسهال های عفونی و حتی دیسانتری (اسهال خونی) تجویز می کردند، ابن سینا در این باره می نویسد:

المشوی فی العجین ینفع من الدود و من ذوسنطاریا

اگر سیب خوراکی را در خمیر گرفته در تنور بریان کنند برای درمان کرم روده و معالجه اسهال خونی سودمند است.

و در مخزن الادویه نیز چنین می خوانیم:

پخته سیب در خمیر جهت اسهال دموی نافع است.

باور کنید پزشکان اروپا برای این نوشته ها، که در هزار سال پیش از مبدأ قانون ابن سینا به آن ها رسیده و در طول مدت این هزار سال نسل بعد از کتابی به کتاب دیگر نقل شده و هم اکنون در دست آن ها است، کمال اهمیت را قایل اند و عده زیادی از پزشکان فرانسه، آلمان، انگلستان و سایر کشورهای اروپا آن ها را به صورت تألیفات متعددی با عناوین مختلف چاپ و منتشر می کنند و به سبب استقبال عجیبی که توده عمومی و طبقات مختلف مردم آن قاره نسبت به درمان های طبیعی و مخصوصاً گیاهان دارویی ابراز می کنند، کتاب ها مرتباً، همه ساله تجدید چاپ می شود.

یکی از پزشکان معروف فرانسه به نام دکتر ژان والنه که سالیان دراز است کلیه بیماران خود را بوسیله گیاهان دارویی و سایر محصولات طبیعی درمان می کند و شهرت بسزایی دارد، چهار کتاب در این باره تألیف کرده که یکی از آن ها به نام معالجه بیماری ها به وسیله سبزی ها، میوه ها و حبوب تاکنون چندین مرتبه تجدید چاپ شده است. در مقدمه این کتاب می نویسد:

گیاهان دارویی که از ازمنه قدیم تا امروز به وفور در طب مصرف شده بود، امروزه مجدداً درخشندگی خاصی برای درمان بیماری ها پیدا کرده و داروهای شیمیایی اکنون دوران افول خود را سیر می کند.

دکتر ژال والنه در صفحه 297 همان کتاب خواص متعددی برای سیب ذکر می کند که یکی از آن ها این است:

ضد عفونی کننده روده است و باعث ترشح دیاستازی از روده می شود که باکتریسید است. [iii]

و در موارد استعمال سیب چنین می نویسد:

اسهال و عفونت های روده (کلی باسیلوزها)[iv].

در دایرة المعارف تغذیه، جلد 1، صفحه 790 نیز در مورد درمان اسهال به وسیله سیب چنین آمده است:

برای نخستین بار متخصصین بیماری های کودکان در آلمان، سیب را به عنوان مداوا برای اسهال کودکان به کار برده، نتایج درخشان از آن گرفتند. روزی هفت الی بیست سیب را که کاملاً رسیده باشد خیلی ریز رنده کرده در 4 تا 5 وعده تجویز می کنند، در مدت 24 ساعت قولنج ها موقوف شده مدفوع کم می شود و تب قطع می گردد و پس از چند روز به رژیم عادی بر می گردند. باز برای اثبات مدعا به یک مسند مهم دیگر استناد می کنیم و آن شرح مندرج در دایرة المعارف بیولوژیک، جلد 32، چاپ 1948 است که چون از هر مرجعی ارزنده تر و معتبرتر است، استاد دکتر علی زرگری، رئیس پیشین دانشکده داروسازی دانشگاه تهران، در جلد اول تألیف گران بهای خود به نام گیاهان دارویی، این شرح را اقتباس کرده است و ما به نقل آن می پردازیم:

بررسی های دقیق نشان داده است که مصرف سیب در بهبود ورم حاد و مزمن روده ها اثر مفید دارد، به طوری که با مصرف آن می توان کمک مؤثر به کودکان خردسال نمود. پوره سیب رسیده که پس از جدا کردن دانه و ناحیه وسطای میوه از آن تهیه می گردد، هیچ گونه ناراحتی بوجود نمی آورد. پوره سیب را از میوه خام تهیه  می شود می توان به مقدار متغیر به تناسب سن و میل به خوردن از 500 تا 1500 گرم در شبانه روز (در 5 مرتبه) مصرف کرد و این عمل را نیز دو روز متوالی ادامه داد مشروط بر اینکه در طی این دو روز، غذای دیگر مصرف نشود و فقط اگر تشنگی شدید پیش آمد، کمی چای که با ساکارین شیرین شده باشد مصرف گردد، در روز سوم ترجیحاً می توان با خوردن کمی از اغذیه دیگر، رژیم مذکور را معتدل نمود، با این روش، پس از ده روز، مدفوع حالت عادی به خود می گیرد و احساس درد در بیماری های مذکور رفع می شود، اثر قطعی مداوای مذکور، توسط عده ای از پزشکان سال های اخیر نیز مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. مصرف سیب خام در موارد ورم حاد روده در اطفال، آنتروکولیت، دیسانتری، تب های تیفوئید، گاسترو آنتریت مزمن، ورم روده بزرگ و غیره توصیه شده است. با توجه به اثر درمان سیب و اینکه مقادیر زیاد این میوه می تواند به مصرف اطفال برسد، عده ای را بر آن داشت که از این غذای مفید و مطبوخ حداکثر استفاده را در طبابت اطفال به عمل آورند و به جای آن از گرد سیب خشک شده در خلاء تحت نام آپلونا[v] برای مصارف درمانی اطفال استفاده به عمل آورند. هر 100 گرم این گرد معادل یک کیلو گرم سیب تازه است. این گرد در هر دمایی حل می شود و حجم زیاد ندارد تا نتواند به مصرف اطفال برسد.

از آنچه ذکر شد، معلوم گردید که سیب خوراکی برای درمان آنتریت و کولیت و دیسانتری مؤثر و مفید واقع می شود و این بیماری ها را حداکثر در مدت دو روز درمان می کند.

[i] . Malus Communis

[ii] . Pomme

[iii] . Amstiseptiqe intestinal (faviris la seretion d^, une diastase intensinale bactericide

[iv] . Diarrhees infectieuses intestinals (Colibacillaoses)

[v] . Aplona